Piórem Feniksa

Chiyo

Przyznaję się szczerze, że opisy wszelkiego rodzaju walk, pojedynków, bitew i innych tego typu rzeczy zawsze sprawia mi nie lada problem. Nie wiem, z czego to wynika, ale jak się już za takowy zabiorę, to nie wychodzi mi tak dynamicznie ani obrazowo, jak bym tego chciała. Niestety, nie da się tego wiecznie unikać, więc proszę Was o wszelką pomoc: rady, wskazówki, przykłady, strony, skąd mogłabym się dodatkowo dokształcić... Wszystko, co tylko uważacie, że byłoby mi w stanie pomóc. Będę naprawdę baaaardzo wdzięczna! :*

Kurzok

moje postacie nie walczą, są agresywne (tutaj agresja słowna głównie), ale rzadko kiedy się biją. Oczywiście, nie unikam przemocy. W historiach, które piszę przemoc jest potrzebna. Zdecydowanie potrzebne są krótkie zdania, by dodać dynamizmu. Dużoooo czasowników :)

Chiyo

Dużo czasowników? Hmm... Zapamiętam. Chociaż wielokrotnie spotykałam się z efektywnymi opisami, gdzie przeważały krótkie równoważniki zdań albo nawet długie listy samych rzeczowników. Kiedyś spróbuję obu wersji i wtedy być może wrzucę tutaj, aby usłyszeć kilka słów opinii. :) Dzięki CI, Kurzok! :*

Lena.

Ponieważ w zasadzie z opisami walk niewiele miałam wspólnego jako autorka, więcej jako czytelniczka, niezbyt dużo w tym temacie mogę powiedzieć. Pod powyższą radą odnośnie czasowników i krótkich zdań podpisuję się obiema rękami, poza tym zaś mogę powołać się na całkiem sensowne, moim zdaniem, słowa z Achai: walki tych, którzy naprawdę się na walce znają, nie powinny być przesadnie udziwnione. Żeby kogoś zabić za pomocą miecza (jeśli mówimy o fantasy) nie potrzeba wcale wykonać wcześniej trzech piruetów i dwóch salt z obrotem (albo czegoś podobnego). Opisy walk powinny być nie tylko opisane w miarę prostym językiem - one w ogóle powinny być proste. Oczywiście, jeśli bohaterowie danej opowieści faktycznie się na tym znają i biją się po to, żeby zabić.

Takie moje zdanie :)

Yumminae Rais

Do mojej mieściny na końcu świata kiedyś przyjechał zakon. I jeden z jego członków demonstrował, jak władać mieczem. Nie miało nic wspólnego ze wszystkimi scenami walk czy to z filmów, czy z książek. Mieczem można zabić przy pierwszym ciosie. I na tym najczęściej kończy się walka. Ale przecież w związku z tym nie ma żadnych widowiskowych wymachów...
Co do opisów... popieram. Czasowniki, mało poetycznych udziwnień, mało określeń, zdania, które się szybko czyta, gładkie zdania - żeby oczy czytelnika po nich przebiegły, co sprawi wrażenie błyskawicznej akcji.

Ankeszu

Co rozumiesz przez gładkie zdania? Proste, krótkie, żeby się nań nie zatrzymywać (i np. nie zastanawiać nad znaczeniem wyrazu)? Czy jakie? Jak powiedziałaś o tym przebieganiu wzrokiem, to w sumie... Takie opisy są chyba najlepsze. I tyczy się to nie tylko walk. By połykać je tak lekko, nawet nie zauważając, a przyswajając treść.

Yumminae Rais

Gładkie zdania, to takie, które się po prostu połyka, to właśnie miałam na myśli. Bez żadnych rozpraszających słów.
Och, tak, nie tylko walk, chociaż w tekście są też wskazane zdania, nad którymi człowiek może się zatrzymać i zachwycić - czy to skojarzeniem, czy myślą, jaką zawarł autor. Ale to musi mieć swoje odpowiednie miejsce i odpowiedni czas.

Monivrian [konto usunięte · Gość

Czyli takie krótkie zdania. Cóż też mam trochę problemów z tym. Wcześniej starałam się to opisywać z licznymi porównaniami, ale Dominigue mi wyjaśniła, ze to jest niedobre.

Anka

Jako czytelniczka mogę powiedzieć, że im krótsze, tym lepsze. Lepiej rozciągnąć chyba moment przed walką niż samą walkę. Nie dotyczy walk słownych ^^.

Yumminae Rais

Nie krótkie zdania, bo będzie wyglądało jak tekst mający czkawkę. Proste zdania, zrozumiałe zdania, proste, niewyszukane słowa.

Ed. Tak sobie myślę, że każdy ma inną definicję 'krótkiego zdania'. Otóż mówiąc 'krótkie zdanie' mam na myśli takie, które ma około dwóch - trzech słów. Czasem czterech.

Chiyo

Ludziska, dziękuję Wam pięknie za rady! :* :* :* Ładny zbiorek ich się tu znalazł, a że większość z Was wydaje się być raczej zgodna co do krótkich zdań i braku udziwnień, postaram się to przy następnej okazji zastosować! :*

Mam też jeszcze jedno pytanie. Wiadomo, walki i pojedynki bywają różne, ale w każdej znajdą się znawcy tudzież mistrzowie. Jak myślicie, czy w zastosowywaniu "technicznego słownictwa" (mam na myśli słowa, które są ściśle związane z konkretnym rodzajem walki, np. parada, lewy prosty czy rzeczy tego typu) lepiej się ograniczyć, bo a nuż Czytelnik nie jest obeznany w temacie, czy lepiej korzystać z takiego 'profesjonalnego' leksykonu częściej?

Kay

Ja wzorowałam się na Sapkowskim. Wypisałam sobie z Wiedźmina wszelkie parady, finty, sekundy dexter i tym podobne (oczykors, mówie o fechtunku), a potem wrzuciłam w google, trochę pogrzebałam i już mniej więcej wiem, co i jak.

Moim zdaniem zdania wielokrotnie złożone przy takich opisach też czyta się lekko. To wszystko zależy od stylu autora i tego, w jaki sposób scenę przedstawi. Krótkie, jednozdaniowe wtrącenia np na temat otoczenia dodają smaczku, a i opisami uczuc wplecionymi zgrabnie w opis walki osobiście nie pogardzę. No i ofc jakieś krótkie dialogi. O, tak.

Anka

U Sapkowskiego to nawet mnie się sceny walki podobały ^^

Chiyo

Czyli że jak? Specjalne słownictwo tak czy nie, według Was?

Anka

Według mnie tylko takie, które zwykle stosują autorzy książek dla "normalnych" czytelników.

Chiyo

Tak, tak! Wiesz, nie mówię o żadnym wysokim standardzie, bo sama kojarzę tylko to, co inni, niekoniecznie obeznani w temacie, wykorzystują. :) Chociaż mam zamiar jedno źródło wiedzy w tym temacie kiedyś wykorzystać, jak wreszcie przyjdzie pora na Telesfora i czas będzie napisać jakiś opis walki. ;)

Anka

Dla Ciebie wskazane dokształcanie się przed pisaniem. Dobrze, jeśli będziesz wiedziała, o czym piszesz, albo chociaż robiła takie wrażenie ^^.

Chiyo

Przecież wiem. Nie będę pisać o czymś, na czym się kompletnie nie znam. Ja się dokształcam nawet przed opisywaniem rzeczy, które dobrze znam, żeby mieć pewność, że nikogo przypadkiem nie wprowadzam w błąd. ;)

Dzięki Wam wszystkim za cenne rady! :* :* :*

Niewidoczna

Uff dobrze, że ktoś założył ten temat. Już miałam zostawić scenę walki, w której "kawałki papieru ze złowieszczym świstem zawirowały ponad watahą, niszcząc fikcję swej nieszkodliwości" i "krew chlusnęła na murawę, karmiąc wynędzniałe rośliny swą materią". Chociaż mnie tam jakoś takie udziwnienia nie przeszkadzają...Ale polegam na opinii bardziej doświadczonych osób;)

Anka

Ej, ładne te fragmenty, nie wyrzucaj!


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj