Piórem Feniksa

Chiyo

Tak, wiem, że cały dział nazywa się "Świat przedstawiony", ale jak dotąd nie zauważyłam tu wątku o samym tworzeniu owego świata.

Bo pomyślmy: przy czytaniu powieści fantasy, gdzie ten świat jednak nie jest znaną nam Ziemią (bez względu na to czy jest to Ziemia-Poznań, Ziemia-Londyn czy Ziemia-New Delhi), ważne jest, aby on był wyrazisty, dobrze przedstawiony, aby wydawał się realny.

Przyznaję jednak, że budowanie świata niespecjalnie mi wychodzi i chciałabym to zmienić. Ale aby zmienić, trzeba wiedzieć, jak, trzeba mieć wskazówki i rady.

Pytam Was zatem: jak stworzyć świat? Co takiego trzeba w opowiadaniu zawierać, co takiego wciskać w opisy, sytuacje, dialogi, aby ów świat był stworzony i to stworzony dobrze? Zazwyczaj każdy tworzący opowiadanie dziejące się w świecie innym niż Ziemia wie, jakie są tam państwa (lub tylko państwo), jak wygląda otoczenie, w którym bohaterowie w danym momencie się znajdują, nierzadko też fakt, kto aktualnie sprawuje władzę. Chodzi mi jednak o to, co jeszcze. Kiedy ktoś powie mi, że mój świat nie jest dość rozbudowany albo że nie przedstawiam go w sposób, który sprawiałby wrażenie, iż ów świat jest relatywnie rzeczywisty, o co, tak naprawdę chodzi? O więcej szczegółów dotyczących architektury i przyrody? O szczegóły polityki, ekonomii i norm społecznych w danym czasie i danym miejscu w opowiadaniu? O wtrącanie raz na jakiś czas wątków związanych z religią lub historią różnych miejsc? Może o wszystko naraz?

Wiem, że pytanie do najłatwiejszych nie należy, ale takież jest kreowanie świata, więc nie oczekuję, iż dostanę gotową formułę w stylu "a + b = c", ale raczej Wasze wskazówki, sugestie, propozycje... Próbowałam, podczas lektury tekstów, o których twierdzi się, że mają świetnie zbudowany świat, wyłapać, jak to się stało, że autorom/autorkom się to udało, jednak jakoś nie bardzo mi wyszło.

Pomóżcie więc, proszę! :)

Anka

Ojej, mnie o to nie pytajcie, dla mnie stworzenie własnego świata to jakaś abstrakcja - ponad moje siły i możliwości. Podziwiam każdego, kto się za to zabiera i komu to wychodzi.

~res

Anka

Mojego też, mojego też! ^^

Yumminae Rais

Nie wydaje mi się, żebym była odpowiednią osobą do udzielania rad w tym temacie... ale jako czytelniczka i oceniająca chyba mogę.
Hm... Chiyo, nie jeden raz szłaś przez jakieś miasto. Docierały do Ciebie setki zapachów, tysiące szczegółów, których nie sposób było spotkać w żadnym innym miejscu. Jeśli jesteś gdzieś pierwszy raz zwracasz większą uwagę na otoczenie, jesteś czujniejsza, jeśli któryś raz, czujność spada, pamiętasz rzeczy, zauważasz je, ale nie zwracasz na nie uwagi - ot, czasem któraś się przebije do świadomości. Na chwilkę. Ale wycofując się z przerywnika i wracając do przykładowego miasta. Każde miejsce ma jakąś swoją konstrukcję, a także coś charakterystycznego (czasem zdarza się, że tym czymś charakterystycznym jest brak tego czegoś charakterystycznego ;]).
W konstruowaniu świata wspierasz się na realnym świecie. Opierasz go na znanych i wypróbowanych prawach, które tutaj rządzą. Czy dobrym pomysłem byłoby, stworzyć ptaka mającego troje takich samych skrzydeł, gdzie to trzecie umieszczone jest pionowo na plecach? Nie, stanowczo nie, bo takie trzecie skrzydło zginałoby się w prawo lub w lewo, a ptak traciłby równowagę. Chyba, że to trzecie skrzydło różniłoby się od dwójki pozostałych. Jak? Wystarczy spojrzeć na płetwę grzbietową rekina, która pełni funkcję stabilizującą. Oczywiście ptakom takim trudniej byłoby kręcić piruety w powietrzu. W takim razie może byłoby to giętkie 'skrzydło', które potrafiłoby wyginać się i pomagałoby sterować kierunkiem lotu, niczym ogon? Tak, mogłoby być i tak. Ale małym ptakom takie rzeczy nie są potrzebne, więc musi to być duży ptak... I tak dalej. Przedstawiłam Ci tutaj zupełnie abstrakcyjny pomysł, kreację czegoś, co pierwsze wpadło mi do głowy. Po prostu przy tworzeniu czegoś musisz kierować się zasadami, w pewnym sensie to taka zabawa w Matkę Naturę.
Dobrze wykreowany świat? Hm... to z pewnością taki, który ma swoje ograniczenia, zasady-nie-do-złamania. Musi być widać, że jest przemyślany, że wszystko układa się według jakiegoś wzoru. I wszystko trzeba dobrze opisać. Nie wolno też zapomnieć, że tak jak Ty nie dziwisz się na widok liści na drzewie, tak bohater nie powinien się dziwić na widok trójskrzydłego ptaka. No, chyba, że nigdy o takowym nie słyszał, a siedliskiem owego gatunku są bardzo odludne tereny, same zaś ptaki są bardzo nieliczne.
Pewnie sobie jeszcze coś przypomnę... kiedyś.

Ankeszu

Świat fantasy.
Ma być logika itepe. Obecnie mam takiego schiza, że nawet geografię tj. wygląd kontynentu usiłuję zrobić zgodnie z tym, jak mógł on powstać, góry w odpowiednim miejscu, pustynia,...
Ale poza geografią trzeba jeszcze... Zlogikować tekst. Pamiętać, że historia ma choćby w małym stopniu wpływ na "tu i teraz", że trzeba uważać na słowa (nie wciskać w usta bohaterów, że ktoś mówi "lakonicznie", gdy nie ma w tym świecie Lakonii takiej jak u nas).
Nadając imiona też powinno się nadawać imiona zgodnie brzmieniowo (jakby pochodziły z jednego języka - jesli mowa o jednym kraju;).
Wprowadzając maszyny i urządzenia np. oblężnicze albo twierdze, należy uzmysłowić sobie, od czego zależy rozwój i użytkowanie akurat takiego fortu (nie można wziąć np. budowli ze starożytności i budowli ze średniowiecza jako budowane obok siebie, w jednym czasie, bo to po prostu rozwala logikę tekstu).

Kres:
"Nie wiadomo, gdzie są granice. Ale raz jeszcze chcę podkreślić, że słówko „fantastyka" nie usprawiedliwia wszystkiego. Gdy ktoś pisze „miecz", to nie może mieć na myśli widelca, lub czegoś podobnego, bo na określenie widelca wymyślono słowo „widelec" i nic nie pomoże usprawiedliwienie, że to jest fantastyka, więc może oni tam nosili coś na kształt dużych widelców i ruszali z nimi do boju."

Poza tym, jedna rzecz to stworzenie świata, a druga opisanie go - tak, by czytelnik przebrnął przez te opisy lekko, a zapamiętał, zrozumiał, żeby zaś nie czytało się ciężko, jak wyliczanki "(...) a w sześćdziesiątym roku panowania Króla Lwa narodziło się simbiątko, było dzieckiem nali i króla, jego opiekunami zostali..." I jak to określił Kres: I tak dalej, aż czytelnik zaśnie. (Z tego powodu nie przeczytałam Tolkiena. ^^)

A - i powiem, że w fantasy jest łatwiej omijać zaimków. Jest więcej określeń na postaci, np. smok, półelf, elf, człowiek, istota ludzka, kompan, itepe, zależy w jakie fantasy się wplątać.

Chiyo

Dzieki Wam serdeczne! :* Co prawda, siedzac teraz w szkole i nie majac mozliwosci, aby to sobie gdzies na dysku zapisac, a potem korzystac do woli, tymczasowo bede musiala to po prostu przyjac do wiadomosci, ale jak wroce do domu, to sobie Wasze rady konkretnie przeloze na swoj dziki jezyk i gruntownie przemysle sprawe wprowadzenia Waszych cennych rad w zycie i praktyke. :)

PS
Ankeszu, widze, ze Ty takze czytujesz/czytalas porady Kresa. :) Fajny z niego koles, lubie go, a rady, jakie dawal w "Galerii" i "Kaciku" nieraz mnie samej pomagaly i sie do nich stosowalam. Az dziw, ze nie pamietam tego, co Ty mi przytoczylas, bo to przeciez tak typowo kresowe, ze nie sposob zapomniec. :)

PS 2
Przepraszam za brak polskich znakow - wyzej wspomniana szkola. :/

Psia Gwiazda

Ankeszu

Tak mi się skojarzył przeczytany tekst z tym tematem...

[link widoczny dla zalogowanych]


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj