Piórem Feniksa

Martyna_K

Pytanie jest krótkie:
Czego potrzebuje dobry horror?

Macie jakieś pomysły, rady?

Anka

Radzę poczytać powieści pana Kinga i starać się wyłapać, w czym tkwi jego mistrzostwo ;)

A tak serio-serio, to moim zdaniem istotni są bohaterowie - dla mnie horror bez psychologii nie istnieje. A w każdym razie nie straszy.

Rudzia

Widzę, że chyba zainspirowany temat rozmową o Kingu;)
Myślę, że dobry pomysł, oryginalny, a nie oklepany z taką samą końcówką amerykańskiego filmu jak zawsze. Bardziej chcę się nad tym śmiać niż bać. Powolne, ale bez przesady, tempo rozwijania akcji z ciągle rosnącym napięciem. Może jakieś tajemnice, zagadki, coś czego czytelnik nie wie od razu. Ogólnie myślę, że powolne dawkowanie napięcia i pomysł jest najważniejszy.

Kurzok

Ja horroru nie byłabym w stanie napisać. To przekracza moje możliwości, zdecydowanie.

~res

i coś ode mnie, co przytsżło mi do głowy po przeczytania pojedynku powiści grozy, żadnych zwierzęcych bohaterów ;)

Anka

Nie zgadzam się - w "Cmętarzu zwieżąt" (pisownia zamierzona, żeby nie było ^^) Kinga występował kot, nie do końca zwykły i normalny, którego się bałam. Tzn. nie był jakoś zniekształcony, ale bardzo intensywnie wpatrywał się w bohaterów i gdy wiedziało się, że z nim jest coś nie tak, dawało to niesamowity efekt.

Nightwing

Zgodzę się co do opinii Anki. Zwierzęta jak najbardziej mogą być. Zwłaszcza koty mają w sobie coś takiego, że można się przestraszyć... Patrzą się na ciebie jakby coś wiedziały :D

Co do Kinga też się zgodze. Dobrze jest przeczytać jego książki. Bohaterowie też są ważni. O tak. Zależy też jaki horror chce się napisać. Realistyczny czy nie. Myślę też, że jednak trzeba mieć nie lada talent, bo w końcu straszenie niczym z amerykańskich produkcji typu "nagłe pokazanie twarzy dziewczynki" to kazdy może zrobić.
Ja bardzo bym chciała napisać jakiś dobry horror ^^

Ankeszu

Odświeżajmy tematy, z pewnością nie wyczerpaliśmy obiektu dyskusji!

Ale czemu skupiać się na Kingu? Mało to innych horroropisarzy? Zresztą... Ja na przykład Kinga nie lubię. Przeczytałam dwie czy trzy jego książki, parę innych zaczęłam, i uznaję po prostu, że to tempo u niego jest za wolne. I za mało wciągające. Ale tak zwykle mam, że wolę od razu zacząć akcję, a poznawać bohatera w niej.
Najlepszym świadectwem, że Kinga nie lubi czytać, jest fakt, że tytuły mi uciekają z głowy i treść... pamiętam ledwie bohaterów, a tego, co się z nimi działo, rzadko. Małą ognistą Charlie i tego, co po śpiączce widział, i wciąż kochał Sarę. Plus dziewczynka błądząca przez las, dziewczynaę mieszkającaą z religijną matką... (Kto czytał, pewnie skojarzy, o kim mówię).

btw, słownik języka polskiego podaje następującą definicję horroru:

horror
1. «zdarzenie lub sytuacja budzące grozę»
2. «film o sensacyjnej, pełnej napięcia akcji i niewytłumaczalnych, makabrycznych wydarzeniach»

Nie ma tu nic o literaturze. Tylko film.
No chyba że horrorem ma być opowiadanie jako sytuacja budząca grozę, np. nieuctwem autora. ;)

A przyjmując drugie tłumaczenie dla książki, jakie inne dobre horrory znacie? Co Was weń urzekło?

Jeśli chodzi omnie, to, co najbardziej trzyma w napięciu, rzadko podpada pod drugą część definicji - makabryczne zdarzenia. Bo napięcie jest charakterystyczne przecieżnie tylko dla horrorów. Zaś coś z fantastyczną makabrą... Dawno, dawno temu czytałam "Maskę" Deana Knootza (byłam na tyle mała, że nie obchodziło mnie wtedy nawet, jaki to autor i zapomniałam nazwisko, lata później znalazłam go przez internet ;p) i było genialne. Poznawaliśmy bohaterów i już od początku coś się działo, jakaś tajemnica, rozwiązywana dopiero na końcu. Wyważone opisy, coś niezwykłego, przeplatanie zdarzeń między małżeństwem a Grace a przeszłością... no i milutka dziewczynka w tle.

A Wy?

Mastertona ktoś może czytał? Opinie o nim, coś o jego stylu?
"Błędy" Jakuba Małeckiego?

Przestrogi, jak _nie_ pisać, też mile widziane.

Gdzieś w Internecie, już jakiś czas temu, znalazłam następujące rady o pisaniu z napięciem (odnosiło się do gier rpg, ale akurat nie jest to wielka różnica). Co o nich sądzicie?

Ivet

Maskę Koontza czytałam, zresztą nie tylko. Całkiem mi się podobała, chociaż według mnie najlepsze jego książki, z wszystkich, jakie do tej pory przeczytałam i zaliczających się pod "horrory", to Opiekunownie, Prędkość i baaardzo króciutkie opowiadanie w książce Trzynastu apostołów, pt: "Kocięta". I właśnie co do tego ostatniego chciałam się wypowiedzieć - nigdy jeszcze nie czytałam tak krótkiego opowiadania, które mnie na końcu zaskoczyło, jak "Kocięta" właśnie! (Jeśli ktoś chce, mogę wysłać treść na PW, bądź e-maila, bo mam na dysku. Trzy i pół strony w Wordzie to nie tak duuuużo!). Po prostu kilka ostatnich zdań sprawiło, że z początku przeciętne opowiadanie stało się... naprawdę przerażające. xD I właśnie coś takiego chyba powinien zawierać dobry horror - końcowy fragment, który wbija czytelnika w ziemię.

(Co do Mastertona, to osobiście nie czytałam, ale moja mama wzięła z biblioteki dwie - jedna podobno była całkiem w miarę, ale drugiej nie dała rady przeczytać do końca).

Satu Tähti

Ivciu, mogę prosić opowiadanie na e-maila? [link widoczny dla zalogowanych]

Yumminae Rais

My też chcemy. Skoro dobre, to chyba nadaje się na pierwszy przeczytany horror. ;]

Ivet

Czy dobre, to nie wiem, nie znam się bardzo na horrorach, ale skoro zaskoczyło mnie po tym jak usłyszałam od mamy: Przeczytaj to opowiadanie, nawet teraz, krótkie jest. Zobaczysz, że Cię zaskoczy (a ja wyskoczyłam jej z moim: Taaa, na pewno?), to chyba jakąś wartość ma, prawda? Isi, podaj maila. :)

Yumminae Rais

Osobiście lubię, jak mnie coś zaskoczy, zwłaszcza, że rzadko czemukolwiek się to udaje.
[link widoczny dla zalogowanych]

Lena.

Ivuś, a wysłałabyś mi je na PW? Skoro rekomendujesz, też bym chętnie przeczytała;-)

Satu Tähti

Ach, co do samego horroru. Jak napisać? Nie wiem i nigdy, szczerze mówiąc, nie chciałam go pisać. Nie jest to mój ulubiony gatunek, chociaż.. Mastertona lubię, oj lubię. I jeszcze Brian'a Lumley'a, jego to ubóstwiam. Jego cykl - Nekroskop jest świetny, jak dla mnie przynajmniej :)

Ankeszu

Ale elementy horroru, grozy, bardzo często wpisują się w tematykę fantastyczną, choćby. A Ty, jeśli się nie mylę, lubisz demony, więc czy naprawdę nie piszesz czegoś w stylu horroru, Monoke? I co Ci się tak podoba w wymienionych książkach? Jak autorzy budują napięcie?

(Bardzo chętnie przeczytam Kocięta, PW?)
A jak przeczytamy to opowiadanie to możemy potem podyskutować o wrażeniach na jego temat. W ramach dyskusji o horrorze. ;)

Reminded

Mi sobie nawet ciężko wyobrazić książkę horror. Za nic w świecie bym takiej nie napisał. Pamiętaj, że thriller to też horror, tylko więcej strzelaniny, mniej elementów fantasy!

Mrok

Zgadzam się z Ivet. "I właśnie coś takiego chyba powinien zawierać dobry horror - końcowy fragment, który wbija czytelnika w ziemię. " To jest jedna z kluczowych rzeczy. Tak mi się wydaje. Moim zdaniem, warto też zostawić jakieś niedopowiedzenia, żeby czytelnik zaczął się zastanawiać. Typowe zakończenie, które wyjaśnia wiele kwestii nie zawsze jest dobre. Zakończenie przesycone tajemnicą rozbudzi wyobraźnię.
Co do tematu. Wydaje mi się, że recepta[link widoczny dla zalogowanych] dobry horror nie istnieje. Czasy się zmieniły i niewiele rzeczy jest w stanie nas dzisiaj przestraszyć. Wynika to z naszego zaznajomienia z okrucieństwem, które mamy w telewizji, internecie i tak dalej. Po prostu, jakby uodparniamy się na coś co nas przeraża. To sprawia, że coraz trudniej napisać/nakręcić horror, bo wiele rzeczy już było i często stare motywy są powielane i udoskonalane.
Co kogo przeraża to indywidualna sprawa. Dlatego też recepta na horror idealny nie istnieje. Każdego człowieka przeraża co innego.

Chiyo

Jakolwiek horrorów nie piszę, nie oglądam i nie lubię, to jak dla mnie recepta na dobry horror równa się dwóm składnikom. Po pierwsze: wiedz, czego ludzie się boją. Nie muszą to bymć potwory wyskakujące z szafy i odrywające ludziom kończyny - zdziwiłabyś się, ilu ludzi przeraziłby dobrze napisany horror o, na przykład, komorniku. A po drugie: napięcie. Horror opierają się na napięciu, na niepewności i na manipulowaniu strachem. Bez tego nawet najlepszy pomysł wyląduje w koszu.
A przynajmniej takie jest moje zdanie na ten temat.

Mrok

Jak najbardziej zgadzam się z tym, że nikomu nie trzeba urywać nóg itd. Straszenie krwią i okrucieństwem to przeżytek. By napisać dobry horror, jak szanowna koleżanka Chiyo mówi trzeba wiedzieć czego ludzie się boją (a boją się coraz mniej ze względu na czasy jakie mamy, kiedyś wystarczyło napomknąć coś o diable, czarownicy i cała wieś drżała). Należy pamiętać, że w horrorze dużą rolę może odgrywać psychika naszych bohaterów i ich uczucia. Potencjalny autor powinien spróbować wniknąć w umysły swoich postaci i barwnie przedstawiać ich niespokojne myśli itd. Na nie każdy horror składa się śmierć. Można bawić się uczuciami bohaterów, w ten sposób pokazać czytelnikowi strach jakiego doświadczają fikcyjne postacie. Postarać się, żeby czytelnik poczuł się tak samo jak bohaterowie. Na przykład jak zasugerowała Chiyo - komornik. Strach przed komornikiem. Można go rozbudować do rozmiarów kuli ziemskiej, sprawić, że zamieni się w groteskę, prześmiewczość.
Warto pamiętać, że są różne formy strachu. Wydaje mi się, że na czytelników najbardziej oddziałują te realne. Mam tutaj na myśli coś co może wydarzyć się w naszym świecie. Do straszenia nie zawsze potrzeba potworów, przeklętych przedmiotów, nadprzyrodzonych zdolności. Czasami wystarczą po prostu ludzie.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj