Piórem Feniksa

Martyna_K

Nie, felieteony, poezja - generalnia nasza twórczość.
Ale ja się nie znam. Po prostu mówię, co sama bym kupiła.

Komatozona

Tak wlasnie, sama kupuje takich mase i bardzo mnie ciesza, chociazby Korespondencja z Ojcem.

Dagi

Felietony - okej, bo to jest forma dziennikarska. Ale opowiadania? Nie możemy zapominać o stronie praktycznej, bądź co bądź.

Przypuśćmy, że czasopismo to ukaże się w druku. Jeśli mają się ukazać opowiadania, to tak gdzieś z 20, no, 50 stron powinno to mieć. Biorąc pod uwagę nikły nakład, w miarę dobry papier i mały zasób finansowy, jedna sztuka takiego pisemka wyszłaby po 10, 15zł (jeśli nie drożej). Dla porównania, "Spisane Piórem Feniksa", które stron mają 160, kosztować będą (prawdopodobnie) 12,60zł... Nie lepiej wydać drugą edycję książki niż publikować te same opowiadania w książce? A i o wiele lepiej chyba publikować twórczość (zwłaszcza, że tak to ujmę, artystyczną) w książce aniżeli piśmie, prawda? (A przynajmniej jest to cholernie znaczące dla potencjalnych wydawców).

Skoro czasopismo, to niech już ma te zalążki dziennikarstwa. Na dzień dzisiejszy o wydaniu możemy tylko pomarzyć (choć, fakt, marzenia się spełniają ;))), wersja elektroniczna będzie jak dotąd najlepsza. Felietony, reportaże, wywiady i recenzje dają przecież tak niesamowite możliwości! Wiadomo, że nie ma sensu poruszać tematów oklepanych, bieżących wydarzeń politycznych czy cuś, ale trzeba się będzie wykazać kreatywnością i wyobraźnią, po prostu.

Martyna_K

Cóż, ja się nie znam na dziennikarstwie, więc niestety nie wezmę udziału w tym projekcie :P

Liz

O tak! Jestem za drugą książką PF ;) Może jakimś cudem i mi by się udało do niej dostać ^^

Dagi

Niezupełnie chodzi o doświadczenie w samym dziennikarstwie; to po prostu ot, taka odmiana pisania. Do napisania dobrego felietonu potrzeba kreatywności, wyobraźni i tematu, który "można dobrze sprzedać", do reportażu czy wywiadu - kontaktu z drugim człowiekiem, rozmowy, obserwowania otoczenia, do recenzji umiejętności wyrażania opinii czy krytykowania. Bądź co bądź, w większym lub mniejszym stopniu podczas pisania prozy czy poezji te czynniki też są potrzebne ;))

zmora.

Martyna_K

Dagi

Nie przesadzajmy aż tak znowu z Bravo; pewnie czasopisma, w którym są tylko opowiadania mają swój urok. Ale po prostu wychodzę z założenia, że my, jako PF, mamy możliwość wydania książki z prozą czy poezją, a to już jest bardziej znaczące. (Na rynku wydawniczym, dla wydawców etc., etc.). I skoro jest możliwość wydania twórczości, to zróbmy po prostu coś innego, choć ciągle w tym samym temacie oczywiście.

Zmora. - ja tam lubię mieć sto spraw na głowie, także jeden projekt tu czy tam różnicy mi nie zrobi. I, oczywiście, na zlocie powiem wszyściutko - może nawet będę miała dyktafon i wywiad jeszcze na nim, to Ci nawet puścić mogę ;))

zmora.

Alba

A jak ktoś z tfurców będzie chciał napisać reportaż czy felieton tak jak na blogu Peefu? Sądzę, ze powinny być działy. Nawet jak będziecie chcieli publikować opowiadania, to już po jednym odcinku opowiadań, np Anki i Isi, zajmie około 10 stron A4.

A do gazety i tak nam daleko. To już dosyć duże przedsięwzięcie jest, więc nie dzielmy skóry na niedźwiadku.

Nadiel

1) Uważam, że gazeta z naszymi opowiadaniami jest bez sensu. Od tego mamy blogi i PF. Jeśli już to niedużo tych opowiadań. Tak więc opowiadania wydawałbym tylko w ksiażkach. Tak jak Dagi mówiła: bardziej znaczące i bardziej opłacalne.

2) Stawiałbym jednak na pisartwo tzn. poradniki, wywiady z pisarzami czy zapoznawanie się z ciekawymi formami zagranicznymi typu haiku na przykład.

3) Możnaby pisać też felietony, reportaże, recenzje. Ponadto uważam, że Debaty na trudne tematy to dobry pomysł. Wiem, że pojawia się w wielu gazetach, ale to by była nasza gazeta i nasz pogląd na daną sprawę i opieralibyśmy się tylko na wymianie zdań z forum. Nie ruszałbym polityki czy takich spraw o których już słuchać nie można. To zostawmy dziennikom.

4) Możnaby również pisać o różnych ideologiach, stylizowaniu języka na daną epokę i tym podobnych rzeczach przydatnych w opowiadaniach.

No dobra, powiedzmy, że pomysł jest. Z resztą zaczekałbym do wydania książki. I później wrócilibyśmy do tematu, urządzili konkurs na tytuł i tak dalej.

Komatozona

A ja uwazam, ze prywacie sie z motyka na slonce i ze wyjdzie z tego niesmaczna amatorszczyzna.

Anka

Dagi

Hm, w moich planach była to raczej zabawa - ot, zabawa dziennikarstwem, a nie jakieś poważne przedsięwzięcie na miarę projektu wydania książki.

Gdyby taka gazeta powstała, na blogu można by publikować tylko i wyłącznie opowiadania lub poezję; na stronie byłyby natomiast aktualności. W gazetce natomiast (zdrobniale mniej poważnie brzmi), w wersji elektronicznej w ".pdf", próby dziennikarskie.
[Pozostaje kwestia poradników, ale... cóż, od marca ubiegłego roku żadnego poradnika nie dostałam. A te moje curiositas w końcu ruszyć muszę, by się odrodziło niczym feniks z popiołów ;))]

Strona - aktualności. Blog - publikacja twórczości. Internetowa gazeta - próby dziennikarskie. Ot, wszystko osobno, poukładane; każdy zagląda tam, gdzie chce.

Nawia

Wypowiedziałam ten pomysł na głos, więc chciałabym się wypowiedzieć co do mojej "wizji" na temat formy owego czasopisma.
1) Z początku myślałam o małej rubryce opowiadań, ale Dagi mnie przekonała - niby są już takie gazety, ale opowiadania mają dużo większy prestiż, jeśli wyjdą w książce. Racja - opowiadania odpadają.
2) "Ludzie tego nie kupią" "ludzie nie będą chcieli" - LUDZIE! Czy my od razu musimy iść w komerchę? Czy jesteśmy młodymi ludźmi, którzy chcą stworzyć coś swojego, coś wyjątkowego, czego jeszcze nie było, czystego od sprzedajnego świata biznesu czy od razu mamy pisać dla mas? Gdzie w tym sens?
3) Felietony to coś, co bardzo chciałabym się nauczyć pisać. Jestem zdecydowanie na tak :D
4) Recenzje, polecane i niepolecane twory ukazujące się na rynku - tutaj przynajmniej szczerze będziemy mogli powiedzieć, co naszym zdaniem jest dobre, a co nie - w końcu będziemy pismem niezależnym.
5) Wywiady to głównie stawiałabym na pisarzy, autorów sztuk teatralnych, scenarzystów, ewentualnie autorów tekstów piosenek - to, co się wiąże z pisaniem. Takie moje zdanie.
6) Ideologie, teorie i przemyślenia głębsze - tu może być zabawnie, czemu nie ;)

Co do elektronicznej formy gazety - może to i jest taniej, łatwiejszy dostęp i w ogóle, na początek ogólnie może być, ale na dłuższą metę proponowałabym jednak druk - czytanie lanego tekstu na komputerze jest strasznie męczące.

Poza tym, cieszę się, że nie jestem pierwszą, która wpadła na taki pomysł;)

Ps. Pozdrowienia na Dagi :D

Alba

Anka, dałam Ciebie i Isi jako przykład porządnego opowiadania, chodzi o formę i długość^^
Ja też jestem sceptyczna, mocno sceptyczna.

Anka

Nie no ja wiem, wiem, że przykład długości, wiem. Mnie tylko chodziło ogólnie o publikowanie opowiadań w takiej gazecie - że nie ma większego sensu.
I mimo tego, co mówi Dagi, nadal jestem sceptyczna. Poradniki itp. równie dobrze sprawdzają się na blogu czy stronie, wystarczy przejrzyste menu.

Dajen

PF jest stowarzyszeniem młodych pisarzy, tak? Gazeta PF powinna więc być nasycona opowiadaniami (według mnie), ale kto by się zainteresował taką gazetą? Chyba najrozsądniej w tej sytuacji jest wierzyć w Dagi, czekać na wydanie książki, ocenić jak ten projekt wypadł i ewentualne myśleć nad drugim zbiorem opowiadań.
A gazeciany pomysł odrzucić na najbliższy rok. Ale i tak zrobicie co chcecie. ;)

Nadiel

Dajen, nie rozumiem, dlaczego uważasz, że jak PF jest stowarzyszeniem pisarzy, to od razu muszą być tylko opowiadania. Pisarz to osoba, która pisze, tworzy pisząc, a to co do tego, CO pisze, pozostawia się dowolność. Gdybyśmy mieli tak się czepiać nazwy stowarzyszenia, to trzebaby było wykluczyć poezję z publikacji na blogu i w książce, bo wszak to stowarzyszenie PISARZY, a nie POETÓW.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj