Piórem Feniksa

Kurzok

Historia Harolda, czyli coś dla fanów Nikodema i wszelakiej ironi. Najprościej rzecz ujmując, dwudziestolatek mieszka na wsi, pracuje na stacji benzynowej, jego życie jest beznadziejne i nie ma sensu. I nic się nie zmienia, Harold pragnie, żeby jego życie było lepsze, ale na pragnieniu się kończy.

Styl podobny do CS tylko jeszcze gorszy, bardziej Nikodemowy

Opowiadanie zawiera treści, które będą mogły obrazić kobiety, dzieci, ludzi o innym kolorze skóry, ludzi puszystych, ludzi pijących nadmierną ilość alkoholu, ludzi ze wsi, ludzi mało inteligentnych, mężczyzn, bezrobotnych, starców, motocyklistów, polską młodzież, poliityków, aktorów, piosenkarzy, prezenerów telewizyjnych. Jeżeli jesteś jedną z tych osób lepiej się zastanów zanim przeczytasz, bo możesz żałować, że zajrzałeś na bloga.

Tekst czerpie trochę z groteski, stąd adres blog [link widoczny dla zalogowanych]- po filipińsku to groteska

Firiel

Aktualnie jestem na etapie delektowania się brytyjskim humorem, więc jesli Twój jest wybitnie polski, uznam, że któraś z nas jest żałosna ;).

Kurzok

Hmmm... On raczej nie jest wybitnie polski...

Uchylił drzwi i wsunął się do środka. Zuzia spała na jego połowie łóżka. Poczuł ukucie dziwnego smutku. Wszystko, co miałem, zostało mi odebrane, pomyślał. Tęsknym wzorkiem patrzył na okno, przez które wyglądał. Te wszystkie wspomnienia, te trzy tygodnie mieszkania w zatęchłej dziurze… Gdy nie mógł spać wyglądał przez to nieuszczelnione okno. A Zuzia tak po prostu położyła się tam. I co z tego, że przez okno nie było nic widać? Satysfakcją była wiedza, że jest tam ten otwór na świat. Może teraz ktoś patrzy na ten sam skrawek nieba i zastanawia się, czy jest druga osoba, która to robi. Jakie to piękne i romantyczne…! Nikodem był bliski łez. Zawsze szybko się wzruszał.

Zsunął buty, zdjął spodnie, bluzę rzucił na drewniane krzesło. Spanie w jeansach nie jest wygodne. Zrobił dwa kroki. Mieszkanie w małym domku jest znośne. Wszędzie blisko. Wsunął się pod kołdrę. Gdy tylko położył głowę na poduszce poczuł znajomy zapach perfum. Rozpoznałby je wszędzie, nawet po operacji przegrody nosowej. Estee Lauder – Pleasures. Jej ubrania tym pachniały, ręczniki. Gdy wychodziła spod prysznica w powietrzu unosił się zapach perfum tak ciężki i wspaniały, że Nikodem dusił się nim. Ale nie chciał żeby zniknął. Przytulił się do poduszki. Usłyszał ciche jęknięcie. Nie wiedział, dlaczego, ale Zuzanna zawsze wydawała z siebie takie dźwięki przez sen. Odwróciła się do niego przodem. Zobaczył jej twarz w świetle powoli wschodzącego słońca. Za oknem panowała szarówka, jednak robiło się coraz jaśniej.

Fragment CS

Firiel

Nie chcę Cię urazić, ale ja tam niczego ironicznego nie widzę. Może kwestia gustu? ;))

Kurzok

Ironiczny to złe słowo, cały tekst - fragment pierwszy - jest przerysowany... Wszyscy ludzie są przerysowani, każde zachowanie jest przerysowane - charakterystyczne dla mnie. Jakbyś przeczytała Wincentego albo CS wiedziałabyś o co chodzi.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj