Piórem Feniksa

Rudzia

Moje pierwsze kroki... Piszę od 2004 roku w blogowym świecie. Zaczęło się tak naprawdę od wypadku samochodowego. Podczas powrotu ze szpitala do domu moje życie kręciło się wokół szpitala, rehabilitacji, dochodzenia do zdrowia, indywidualnego trybu nauki (byłam wtedy w klasie maturalnej) potrzebowałam jakiegoś kopa, jakiejś energii, rozrywki. Wtedy to założono mi na stałe net, byłam zaoferowana HP i przypadkiem wpadłam na blogi Marty (Nefertari teraz), zakochałam się w tym co ta dziewczyna pisała, jak pisała, jak tworzyła. Spostrzegłam, że stworzyła serie, pod wpływem impulsu postanowiłam się zapisać. Nigdy nie pisałam, nigdy nawet o tym nie marzyłam, a tu nagle hop i chcę to robić, impuls. Seria urosła w siłę, mój blog o Annie Marii McBill to początki, nauka, odnajdywanie się dopiero w tym nowym świecie. Ale to pomogło mi w jakiś sposób oderwać się wtedy od mojej rzeczywistości. Seria niestety upadła, ale do tej pory utrzymuje kontakty z niektórymi osobami, a to już tyle lat. Wspaniałe uczucie. Później z Enjoy stworzyłyśmy serie PSB, ale z niej odeszłam, a znajoma Shibo ją rozwinęła ze wspaniałym rezultatem. Następnie zostałam zaproszona na obcas, w międzyczasie prowadziłam kilka blogów, część upadało, z części rezygnowałam, nadal szukałam tego czegoś. Aktualnie mam dwa blogi, pierwszy to taki mój najważniejszy "Identity", drugi to blog serii Alea, której jestem adminką - "Elgo". Teraz marzę o tym by pisać, by się w tym kształcić, traktuję to jako hobby, ale pragnę kiedyś wydać książkę. Może się uda;)

SpinKa

Uda się uda :) PF nam w tym pomoże, a to dopiero początek. Młodzi jesteśmy, całe życie przed nami :) będzie kiedy pisać i wydawać ksiażki

Rudzia

Tym bardziej, że ja chcę to traktować jako hobby nie jako pracę... może faktycznie PF jest takim małym/wielkim krokiem ku czegoś ogromnego i wspaniałego?

Agfa

Wow
w pisaniu znalazłaś ucieczkę przed rzeczywistością...
To jest dopiero coś ^^

Rudzia

Pisanie było właśnie oderwaniem się od tej rzeczywistości, jednym ze sposobów aby nie myśleć, że jeszcze nie mogę chodzić o własnych siłach, że mam blizny na twarzy itp itd. :)

Anka

Hm... ciekawe to. Tak bardzo okrężnie można by rzecz, że Twojemu wypadkowi np. ja zawdzięczam miłe chwile. Ironia losu.

Rudzia

Ja dzięki swojemu wypadkowi zawdzięczam bardzo wiele;) Fakt ironia losu, której nie żałuję.

Nefertari

Czasami trzeba przeżyć coś, co nami wstrząśnie, żeby zacząć żyć pełnią życia... Cieszę się, że jesteś z nami :]
Wydania książki szczerze i gorąco życzę - identity nadaje się na pierwszy tomik, który będę ściskać w dłoniach w kolejce po Twój autograf :D

Rudzia

Czasami trzeba umrzeć (w jakiś sposób) aby zacząć żyć. Ja tego jestem dobrym przykładem;) Ja też się cieszę, że jestem z Wami, że poznałam tak wspaniałych ludzi i odnalazłam coś co kocham robić.
Dziękuję:*

Yumminae Rais

Poruszające słowa, Rudzia, piękne słowa.

Rudzia

dziękuję:)

A.J.

ooo? Książka?;> Nie wiedziałam, że ciągną Tobą takie ambicje :). Ale to dobrze!

Rudzia

a jak;) jak kochać to księcia z bajki, jak kraść to miliony;D


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj