Piórem Feniksa

Lena.

Z pisaniem związane było prawdopodobnie całe lenowe życie, także trudno określić moment, w którym się ta pasja urodziła, zapewne było to tak dawno temu, że jeszcze dinozaury wtedy latały po ulicach. Pamiętam jednak swój pierwszy ótfur, pisany wespół z ówczesną koleżanką, gdzieś w wakacje roku pańskiego 1997. Dziewięć lat wtedy miałam, pstro w głowie i mordercze skłonności, które objawiły się w opowiadaniu o jakże znamiennym tytule "Życie to nie bajka". Fabułę tego tworu trudno teraz streścić z uwagi na to, że właściwie jej nie było; najważniejsza przy pisaniu okazała się nasza inwencja twórcza w wymyślaniu coraz to nowych imion dla coraz to nowych bohaterów, gdy poprzednich radośnie usuwałyśmy z tego padołu łez. W końcu nam się jednak pomysły na coraz to nowe sposoby uśmiercania skończyły i zapewne właśnie dlatego "Życie to nie bajka" nigdy nie zostało bestsellerem.

Później przyszło gimnazjum, moje pierwsze zadurzenie w koledze z sąsiedniej ławki, pięknym chłopaku o usposobieniu idioty, które to (zauroczenie) zaowocowało moim pierwszym utworem w narracji pamiętnikarskiej, opiewającym oczywiście naszą miłość aż po grób. Twór nie dotrwał do dziś, gdyż potargałam go w szale dowiedziawszy się, jakim bałwanem okazał się wybranek mojego serca.

Potem było dużo mniej lub bardziej udanych opowiadań, w większości niestety nieskończonych z uwagi na moją niestałość i niezdecydowanie. Pod wpływem dwóch grup idiotów, stanowiących moje klasy: gimnazjalną i licealną, powstał najpierw zbiór opowiadań "Nasza klasa", w którym to wspomniana w tytule klasa w widowiskowy i oryginalny sposób demolowała wszystkie sale podczas wszystkich możliwych lekcji, następnie zaś utwór pełnometrażowy "Źli nauczyciele" - tytuł mówi sam za siebie. Źli za wybryki wcześniej wspomnianej klasy nauczyciele postanowili zemścić się na krnąbrnych uczniach w mało humanitarny sposób.

Była to pierwsza prawdziwa lenowa powieść.

Potem zaś dostałam Internet, zaczęłam prowadzić blogi i chociaż do tej pory skończyłam tylko jeden, debiutancki (o wątpliwej wartości merytorycznej), nadal się w tym świecie dobrze czuję ;]

Euverris H'ané

Piszesz już niemal dwanaście lat... Yhym, Eu jest w szoku, całkiem dużym nawet. : )

Uśmiercanie bohaterów było [jest...] aż tak przyjemne? ^^

Lena.

Długo, tym gorzej to o mnie świadczy, widząc mój dzisiejszy styl^^ myślałby kto, że powinnam się bardziej rozwinąć ;]

Owszem, było przyjemne... zwłaszcza bycie Bogiem dla moich bohaterów^^

Euverris H'ané

A cóż Ty chcesz od swojego stylu niby?
W końcu kto nie chciałby być bogiem. ^^

[Skasowałam Twój poprzedni post, jako że było w nim zawarte to samo co w tym, który został przy życiu.]

Lena.

Ambitna zawsze byłam, ot co. I chciałabym być najlepsza^^

[To wina Internetu. Rozłączył się w trakcie wysyłania postu i uznałam potem, że go nie ma]

Nightwing

No, to widzę, że nie jestem jedyna z moją obsesją "uśmiercania" XD Wstrzymuje się jak mogę, ale w moim umyśle ciągle tworzą się coraz to nowsze wersje (efektowne, bo bez tego ani rusz ^^) śmierci każdego.
Dziewięć lat przy pierwszym "tforze"? To tak jak ja, tylko że ja młodsza jestem XD

Lena.

Teraz mi już właściwie przeszło... teraz za bardzo się przywiązuję do swoich bohaterów, żeby się potem ich tak po prostu pozbyć^^
O. Czyli coś nas łączy ; -)

Ivet

Co do tego uśmiercania to moje początki były podobne. Tyle, że najpierw była faza na idealne nastolatki z happy endem, a potem na te, których świat nie rozumie, albo są marysuistyczne i uśmiercałam wszystkie po kolei. xD

Anka

Lena, Twoje kasowanie kolejnych blogów doprowadza mnie do rozpaczy... Ile ja bym dała, żeby móc tak pisać, a w dodatku mieć tyle pomysłów... A Ty wszystkie kasujesz, noooo! xP

Ivet

Anka siedź cicho - Twoje pomysły i bohaterowie są równie genialni jak Leny, o! :>

Anka

Ale kiedy to naprawdę wpędza w kompleksy xP

Ivet

Co wpędza? Kochana - Lena to zawsze wulkan pomysłów był, więc trzeba się przyzwyczaić. xD
A pomysły masz równie genialne, mówię Ci! ;*
Dajmy na to taka Ewa Rosińska i Ada Barska... dwie genialne, a tak różne... ^^

Anka

Ivuś, Ty nie czytałaś tych wszystkich zaczątków pokasowanych opowiadań Leny, co ja... z tego byłyby dobre książki, nosz...! Marnotrawstwo i tyle ^^.
A Ady nie czytam z braku czasu i nad tym ubolewam.

Ivet

No wiem, wiem :> Lena to taki kasuj i kat dobrych pomysłów. xD

Lena.

Rozumiem, że to od dzisiaj będą moje nowe ksywy xD
Chwalicie mnie, a mi się to nie należy, bo popełniam gwałt za gwałtem na szlachetnym zawodzie pisarskim^^ takie kasowanie blogów i porzucanie opowiadań jest niedopuszczalne, ale zazwyczaj wynika z faktu, że ja wcale nie mam tylu pomysłów... mam tylko zaczątki, zarysy, których potem nie potrafię odpowiednio wykorzystać ;]
A Wy obydwie świetnie piszecie, więc kompleksy nie mają prawa bytu, ot co! xD

Ivet

Tak, Lenko. Kat i Psuj xD
O, to podobnie jak ja. Tyle, że ja jestem cwańsza i najpierw piszę sobie na komputerze, a kiedy stwierdzam, że jednak nie potrafię, to sobie daruję. A ileż tych pomysłów było... Chociaż na dwóch się walnęłam, bo myślałam, że dam radę.
My genialne? Obie? Nie obrażaj Anki! xD

Lena.

Ależ ja nikogo nie obrażam! Ja już kocham Leosia, ja w ogóle kocham Twoich bohaterów! xD
Też tak robię, że zaczynam na kompie, ale potem się podpalam albo wymyślam szablon... i nie mogę wytrzymać ;] no, ale przynajmniej z Adą i Polą mi wyszło^^

Ivet

Anka

Raczej nie obrażaj Ivet!
Gwałt na zawodzie pisarskim? To ja Ci gwarantuję, że zawód pisarski jest w takim razie masochistą - popełniaj dalej. Tylko aż tylu przy okazji blogów nie unicestwiaj, bo się serce kraje, naprawdę. Ja do tej pory wzdycham za Lilianną na przykład!

Aśka.

A ja za koronkową intrygą. Ech!


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj