Piórem Feniksa

Kay

Jestem dziwna.
Nie specyficzna czy osobliwa, po prostu - dziwna. Moje pisanie też jest dziwne.
Zaczęło się właściwie, kiedy jeszcze pisac nie umiałam. Kilkuzdaniowe historyjki o owczarku Barim dyktowałam mamie, ona je spisywała, a ja robiłam ilustracje. Potem przez długie, długie lata literackich zboczeń nie przejawiałam żadnych, aż do roku 2005, kiedy założyłam bloga z fanfem potterowskim. Fanf upadł szybko, w samotności, śmiercią milczącą i tragiczną.
W rok później zainteresowała mnie fantastyka, czego owocem było Bractwo Wilków porzucone po opublikowaniu na blogu sześciu rozdziałów (plus prolog! wyczyn, serio). Porażka odwiodła mnie całkowicie od fantastyki, toteż przerzuciłam się na obyczajówki - zaczęłam pisac naiwne do bólu opowiadanko o dzierlatce, która dowiaduje się, że nie jest prawdziwą córką swoich rodziców i ucieka w świat. Uciec co prawda nie zdążyła za daleko, bo się nie polubiłyśmy - Fenomen wolności upadł po trzech rozdziałach, ale niewyjaśniony sentyment został. Prawdopodobnie kiedyś ucieknę z domu, żeby opowiesc zakończyc.
W międzyczasie ktoś powiedział mi, że śmieszna jestem i że dowcip mam dobry. Zaowocowało to powstaniem parodii pt Przeterminowany, który oczywiście w formie pierwotnej upadł, bo dowcip mi się stępił. Nadal publikuję na nim jednak luźniejszą tfu!rczosc w postaci pamiętnika mego (kryptoreklama!).
Zrazona całkowicie niepowodzeniami w pisaniu dłuższych historii wzięłam się za jednopartówki. Tak oto powstała cała seria pisanin o miłości (Paradoksy zakochania, Don't say: goodbye, Ostatnia opowiesc o miłości i ostatnio Przeddzień, który skończę (naprawdę! z ręką na tym... no... obojczyku!)), trochę parodii (Poczochrany i niepublikowany jeszcze Ała!), fantastyki (Demony mieszkają za ścianą (2 rozdziały) i Wilcy, które też skończę, chyba...).
Kiedyś tam w przypływie melancholii napisałam kilka wierszy, m.in. Epilog, Tamtego lata i Niebycie. Za dramat też się zabrałam, aktualnie pracuję (ale śmieszne) nad komedią w trzech aktach (tytuł roboczy: Dwie i pół bajki.

W czasie przygody mej nieciekawej z pisaniem powstało kilka postaci, które pokochałam sercem całym i których nie porzucę nigdynigdy. Danny, na przykład, mój ukochany zimny dupek. Jak będę miec syna, to go sobie wychowam w ten sposób. Ankę mą tez kocham, bo ma cechy, których ja nigdy miec nie będę. Marcinka kocham nad życie po prostu, bo jest tylko mój, niepogwałcony jeszcze przez oczy publiki.
Silva uwielbiam i Vesper, bo to taka mała gówniara, która myśli, że wiele wie i wiele potrafi.
Generalnie swoje postacie albo kocham, albo mam w dupie, cóż.

Z pisaniem nie wiąże swojej przyszłości. Żadnej. Piszę, kiedy chcę, czasem nawet nie z przyjemności. Z przymusu, który sama sobie nadaję - bo ja piszę, żeby wyrzucic z sobie to, o czym nikomu nie powiem bezpośrednio (lub o czym będę gadac i gadac i gadac, aż nie dostanę czymś w łeb xdd).

Na pewno mało osób moją tfu!rczosc kojarzy, ale co tam - wyślę to xdd

agata [konto usunięte] · Gość

Że tak powiem, potrafisz pisać na różne tematy, w różny sposób:) Ja chciałabym, ale nie mogę się "przełamać" z obyczajówki na fantastykę. Nie dałabym rady - wiesz, ograniczenia.

Nona

Jakie jajca, czytałam Bractow Wilków, a chyba nawet nie wiedziałam, że to Twoje ;d

Kay

Lena.

A ja czytałam Fenomen wolności, to jeszcze pamiętam xD i wiesz? Mnie się tam podobał ;>

A ja bym jednak chciała tak umieć - z obyczajówki na fantastykę. Próbowałam kiedyś i niewiele z tego wyszło^^

Nona

jasne, że żyję, podobało mi się nawet ;d

Kay

wielkie zdziw'ko xdd

agata [konto usunięte] · Gość

Kay

Ostatnio właściwie jedynie opowiadania obyczajowe

EDIT: bo pisuję je dla przyjemności. Fantasy to bardziej... wyzwanie, rozumiesz, stylizacja języka, wpasowywanie się w realia średniowiecza i te inne pierdoły.

agata [konto usunięte] · Gość

No, z tym można się zagmatwać;/ Nie dałabym rady. Z samą jedną obyczajówką męczę się od 2006 roku(zostały mi 4 rozdziały do końca^^).

Kay

Uou, to zazdroszczę i gratuluje, mi się jeszcze nigdy nie udało niczego skończyc. Jestem wyrodną matką ^^

agata [konto usunięte] · Gość

To tak jak ja;)Dlatego zaczęłam pisać wiersze - szybciej się kończą;D
Z opowiadań to to, co teraz piszę będzie pierwszym zakończonym, zazwyczaj przerywam pisanie po trzech pierwszych rozdziałach.

Kay

O, trzeci rozdział jest najwyraźniej często przełomowym, bo ja najczęściej też dobijam do trzeciego i kończę ^^
Na wiersze zbyt mało liryczna jestem, chyba mi wrażliwości brak.

agata [konto usunięte] · Gość

I dobrze - przynajmniej mniej się męczysz;)

A teraz masz jakieś plany na coś dłuższego?

Kay

Plany mam tylko na jedną obyczajówkę, taką luźną pisaninę o nastolatkach, żadnego głębszego przesłania, ot, zabawa. Z tym że w pewnym momencie chciałabym do niej wplesc kilka wątków autobiograficznych, bardziej dla siebie niż dla innych - ostatnio na gwałt potrzebuję nadziei, a moje pisanie zawsze mi jej dostarcza. Tak, wiem, że to naiwne.

No i wciąż we łbie siedzi mi pomysł na fantasy, a że przeczytałam znów Wiedźmina, zaczęłam zazdrościc Sapkowskiemu stylu i obiecałam sobie, że też tak będę kiedyś pisac ^^

Ivet

Nie jesteś dziwna! Jesteś... oryginalna. Jak Tofik. xD

Kay

Tia, oryginalna, specyficzna. Już to słyszałam, a wszystko sprowadza się do jednego - serio jestem dziwna ;p

Moileviera


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj