Piórem Feniksa

SpinKa

Wspominano o nim to znaczy, że jest o czym dyskutować. Uwielbiam go, jeden z ukochanych :)

"Drzwi do grudnia" "Przy blasku księżyca" "Grom" "Obcy" ach perełki, a tyle książek jego czytałam, że już nawet tytułów nie pamiętam wszystkich.

Lubicie?

Kurzok

Mam zamiar przeczytać! Jego książka leży u mnie od miesiąca i czeka. Aktualnie pochłaniam Chandlera z moim najukochańszym Marlowem :)

Amy

łaaaa, ja uwielbiam. jak na razie przeczytałam kilkanaście jego dzieł, ale w ferie mam zamiar przebrnąć przez resztę. ^^
A powiedz mi, SpinKo, czytałaś "Złe miejsce", "Intensywność", "Nieznajomi", "Odd Thomas"? Te ostanio czytałam.
Tych, co wymieniłaś niestety nie...

Rudzia

Mnie zachwycił Odd Thomas, na końcu płakałam, a jak płaczę to znaczy, że to było dobre, bo poruszyło moje emocje.

Amy

Również mnie wzruszyła ta książka. Smutne zakończenia są rewelacyjne w jego wykonaniu.

Rudzia

Ja ogółem chyba wole smutne zakończenia niż te pocieszne, może dlatego, że są bardziej oryginalne, poruszające duszę... te szczęśliwe dla mnie są trochę oklepane.

SpinKa

Intensywność na pewno. Złe miejsce coś mi się kojarzy może to była jednak z pierwszych. Odd Thomas - próbuję ją zdobyć :) a Nieznajomi pierwsze słyszę, ale skuszę się skuszę :)

Anka

Zaczęłam "Złe miejsce", zaczęłam "Intensywność", zaczęłam "Drzwi do grudnia" i jeszcze taką jedną, ale tytułu nie pamiętam... coś o jakiejś zaginionej chyba, zekranizowane było i grał w tym ten aktor, co grał narzeczonego Rose w "Titanicu" (wiem, wiem, bosko tłumaczę ^^). Ale żadnej nie skończyłam. Styl mi się nie podoba. A poza tym jedzenie żywego pająka w "Intensywności" było ponad moje siły ^^.

Amy

Tak, nie było to zbyt przyjemne, ale Koontz lubuje się w tego typu zabiegach. ;)

Anka

Zauważyłam właśnie, bo cały ten facet-wampir nie był przyjemny. Tylko nie pamiętam, czy to z tego, czy ze "Złego miejsca".

Kurzok · Wysłany: Pią 12:36, 06 Mar 2009 Temat postu:

Przeczytałam "Dar widzienia" podobało się, aczkolwiek czasem irytowało. Zdecydowane nie dla filozoficznych dysput, które Odd cały czas prowadził. Naprawdę, nie lubię i lubić nie będę książek, w których autor jedną czwartą książki poświęca na sens życia, tęsknotę, zepsucie świata, nienawiść, dobro i zło. Gdyby tego nie było książką byłaby przyjemniejsza. Czasem przypominał mi się Coben, w nielicznych chwilach dowcipu. No i lubię voodooo (tuzież wudu), książka bardzo mi się kojarzyła z Artystą Zbrodni Johna Case'a. Podobne klimate, tylko że bez paranorlamności. Przyznam, że bardziej trafił do mnie Case, ale "Dar widzenia" też był fajny.

No i Odd, mimo swojej ddziwnej, filozoficznej natury - trafia do kręgu moich ulubieńców książkowych. Teraz stoi wraz Myronem Bolitarem, Windstrorem Lockwoodem, Milo S... ( jakie on miał nazwisko?), Patrickiem Kenzie i Zygmuntem z Kolumbów. To na tyle.

Ivet

Że też wcześniej nie zauważyłam tego tematu!

Zaczęłam od "Prędkości" i zakochałam się w niej na dobre. Ned na początku, pijący za zmarłego sąsiada, którego zabił krasnal. Kilka stron uśmiechu, aż wreszcie potworny list. Mrr...
Potem przyszedł czas na "Jedyną ocaloną" (to chyba tego tytułu nie mogłaś sobie przypomnieć, Anka :)). Wprawdzie początek troszkę mi się dłużył, ale potem było ciekawie.
Teraz zaczęłam "Intensywność" i ugrzęzłam na środku z powodu braku czasu. Ale skończę na pewno, o tak.
A poza tymi trzema czekają "W okowach lodu", "Szepty", "Nieśmiertelny" i "Opiekunowie". Ach, bardzo lubię pana Deana R. Koontza :)

vagabond

nie zachwycił mnie. żadną książką mnie nie ujął. czytałem "intensywność", "nocne dreszcze", "łzy smoka", "zmrok", "odwiecznego wroga" i jeszcze coś o kolesiu, który myślał, że jest bogiem, coś z czarnoksiężnikiem voodoo i coś z kolesiem, który był wcieleniem jakiegoś tam diabła <-- zapomniałem tytułów. prawdę mówiąc wszystkie książki koontza są takie same, ani straszne ani śmieszne. facet nie ma barwnego stylu, taki typowo amerykański nastawiony na komerche. ble. nie widzę sensu w produkowaniu dziesiątek takich samych książek.

Kay

Jak na takie ble, to sporo tego przeczytałeś, vagabond :>

Zaczęłam od "Męża" i przez pierwsze kilka (kilkanaście?) rozdziałów troche się męczyłam, ale dociągnęłam do końca i zaraz potem zabrałam się za "Dar widzenia", który mnie oczarował. Przy czytaniu "Apokalipsy" byłam już zakochana całkowicie. Potem co prawda wpadłam w dziwny nastrój, zaczytując się mistrzem Poe, więc przypomniałam sobie, czym jest prawdziwa literatura i Koontz spadł na dalsze pozycje, ale przy okazji świąt na pewno coś spod jego ręki przeczytam.
Jak dla mnie przebija Kinga, z prostego powodu - nie nudzi tak niemiłosiernie (przyznaję bez bicia, nigdy w życiu nie doczytałam do końca żadnej kingowskiej powieści). Geniuszem nie jest, to raczej taka średniawka na nudny weekend. Chociaż jedno, co mu się należy - jest niesamowicie płodny!


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj