Piórem Feniksa

agnieszka3201

Kolejna powieść Stefanii Jagielnickiej-Kamienieckiej[link widoczny dla zalogowanych] to przejmująca historia zdeprawowania religijnej dziewczyny i zniszczenia przez PRL-owski reżim wartościowego człowieka. Główna bohaterka powieści Bożena Kubicka jest dziennikarką, osobą o wielu zainteresowaniach, ogromnej wrażliwości i bogatej wyobraźni. Znajdując się od dzieciństwa z jednej strony pod wpływem antykomunistycznego nastawienia rodziców, repatriantów ze wschodnich kresów, którym trudno jest przystosować się do życia na Górnym Śląsku w obcym środowisku i nienawistnym systemie a z drugiej pod naciskiem indoktrynacji komunistycznej, szuka ucieczki od tej schizofrenicznej sytuacji w łapczywym pochłanianiu książek i w marzeniach o innym piękniejszym świecie. Ich spełnienie stanowi dostanie się na studia do szkoły teatralnej w Krakowie - jej ukochanym mieście. Spotyka ją tu jednak niepowodzenie. Wykładowca filozofii „marksizmu-komunizmu”, będący równocześnie profesorem głównego przedmiotu aktorskiego, pragnie z niej uczynić swą kochankę. Ów podstarzały lowelas wzbudza w niej taką odrazę, że przestaje chodzić na jego zajęcia, w konsekwencji czego zostaje wydalona z uczelni, zmuszona do powrotu do ponurego Bytomia i podjęcia wyczerpującej pracy w prymitywnym środowisku. Kończy jednak studia zaoczne, po czym udaje się jej zatrudnić w gazecie codziennej.

Nie ma jednak szczęścia w życiu prywatnym. Po niefortunnej aferze z żonatym mężczyzną, zakończonej aborcją i po tragicznie przerwanej wielkiej miłości poświęca się całkowicie samotnemu wychowywaniu syna, którego urodzenie stanowi jedyny promień szczęścia w jej smutnym życiu. Jednak los obchodzi się z nią okrutnie. Dziecko ginie pod kołami samochodu. Jego śmierć rujnuje wszystkie jej plany i marzenia dotyczące przyszłości, ograbia z energii i radości.
Na tym jednak nie kończy się jej życiowy pech. Prawdziwa tragedia zaczyna się dla niej, gdy bezpieka upatruje ją sobie na tajnego pracownika, inwigilującego artystyczne środowisko, w którym się ona obraca, pisząc na tematy kulturalne. Szykany bezpieki i groźba utraty jedynego źródła dochodów wpędzają ją w depresję. Dochodzi do tego śmierć brata w wypadku samochodowym i kobieta ląduje w szpitalu psychiatrycznym, po wyjściu z którego zmienia się całkowicie. Postanawia zacząć kierować się rozsądkiem, a nie jak do tej pory sercem.

Uświadamia sobie, jak bardzo nienawidzi tego ustroju, tego horrendalnego fałszu, tych „towarzyszy”. Pragnie za wszelką cenę uwolnić się z żelaznego uścisku bezpieki. A nadarza się ku temu okazja, gdyż otrzymuje zaproszenie do odwiedzin od koleżanki szkolnej żyjącej w Zachodnich Niemczech. Wprawdzie po śmierci dziecka, rodziców i brata nie ma już w kraju nikogo bliskiego, to jednak zdaje sobie sprawę, że czyha tam na nią niewyobrażalna tęsknota za ojczyzną, lecz dalsze życie w Polsce staje się dla niej nie do zniesienia. Decyduje się na emigrację. Zdobywa nadwerężone zaufanie sekretarza organizacji partyjnej, zapisuje się do partii, w końcu podpisuje zobowiązanie do współpracy z bezpieką w zamian za możliwość odwiedzenia koleżanki, w przekonaniu, że gdy opowie tam, w jaki sposób ją do tego zmuszano, to uzyska azyl. Jednak okazuje się, że przyjdzie jej za ten podstępny scenariusz zapłacić zbyt wysoką dla tak wrażliwej osoby cenę.
Jest to wciągająca lektura o niemal sensacyjnej treści, nasycona tragikomicznymi epizodami, doskonale charakteryzującymi tamte ponure czasy.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj