Piórem Feniksa

Nadia

- Dupcia, chyba będzie trzeba poczekać do jutrzejszej kontynuacji imprezy, bo wszyscy poszli spać - powiedziała Nadia, patrząc na ludzi, którzy pokładli się na stole, w talerzach, pod stołem, a nawet na stojąco i charpią, pochrapują bądź sapią.

Lena.

- Trudno! Poczekamy - oznajmiła Lena dziarsko, po czym również postanowiła poszukać sobie odpowiedniego miejsca na sen. W końcu z zadowoleniem niczym kot zwinęła się w kłębek na dywanie przy kominku.

Nadia

Nadia pokręciła głową nad innymi, po czym skierowała się pod ścianę, gdzie były rozłożone śpiwory, po czym - leżąc - zaczęła czytać książkę.

Michalina

-Hej, Nadio, ja nie śpię! - zawołała wesoło Michalina, wytaczając się gdzieś spod stołu. - Nie odzywałam się wcześniej, bo to ostatnia butelka absolwenta - powiedziała, trzymając w dłoniach kurczowo butelkę.

~res

Tymczasem ~res wyrwał ze snu odgłos przekładanych kartek. Spojrzała zamglonymi oczami na Nadię i tłumiąc ogromne ziewnięcie sapnęła:
- Czy ktoś przypadkiem nie mówił o żelkach? Zostały jeszcze ananasowe?

Michalina

Michalina zagląda do swojej kieszeni, gdzie ostatnio widziała torebkę pełną żelek.
- Niestety - powiedziała zbolałym tonem. - Zostały tylko jabłkowe gumisie.

Nadia

- Michalinka! - zakrzyknęła Nadia radośnie, nie bacząc na niezadowolone jęki, po czym przywołała ją do siebie i wyjęła z wózka butelkę Balsamu Pomorskiego i drugą Bolsa. - Co wolisz? - Błysnęła zębami w uśmiechu.
Gdy Michalina chwiejnie szła w jej kierunku, usłyszała jakiś stłumiony szept - to ~res pytała o ananasowe żelki.
- Spadłaś mi z nieba, dziewczyno! - wrzasnęła, budząc kilka osób. - Nie cierpię ananasowych, więc wszystkie zostawiłam! - Podała jej cztery paczki, a na dnie każdej po kilka biało-przezroczysto-żółtych miśków.

~res

- No to zagryskę już mam - powiedziała ~res szczerząc się w uśmiechu. Podeszła do Nadii i pochwyciła zdobycz po czym zawróciła w swój kąt. Grzeba przez chwilę w ogromnej torbie po czym postawiła nieopodal litewskie piwo.
- Niech was nie zrażą plastikowe butelki. - Jej oczy aż błyszczały z radości. - W prawdzie nie pije się z nich komfortowo, ale przynajmniej litr na głowę. Ktos chętny?

Michalina

- Bolsa, bolsa! - woła podekscytowana i nie bacząc na jęki sprzeciwu robi sobie miejsce obok Nadii. W międzyczasie `res częstuje się żelkami Nadii. Po chwili ~res wyjmuje smakowicie wyglądające butelki.
- My zawsze jesteśmy chętne, prawda, Nadio?

~res

-W takim razie...- ~res bezczelnie umieszcza swój zgrabny <?> tyłek między dziewczynami. - Jak balować, to na całego.

Nadia

- Oj, wiem z własnego doświadczenia, że wódki i piwa się nie miesza, a Balsamiku dawno nie piłam, więć dzięki, ~res - powiedziała z uśmiechem i dobrała się do butelki wypełnionej bursztynowym płynem. - Na zdrowie!

Michalina

- Na zdrowie! - przytaknęła Michalina i stuknęła się butelką z Nadią i `res. - Za co pijemy? - spytała jeszcze, nim przyłożyła butelkę do ust.

~res

- Projekt oczywiście - wykrzyknęła ~res budząc kolejne osoby. - A tak poza tym, to może za panów, w końcu tak ich mało w naszym skromnym gronie?

Michalina

- Tak, za panów i za projekt - zgodziła się Michalina. - I za... hm.. za coś tam jeszcze - powiedziała niepewnie z braku weny twórczej, po czym wszytskie trzy zdrowo pociągneły z butelki.

~res

Po głębokim łyku ~res uśmiech wpełzł na twarza. Ileż ona by dała, żeby mieć tego piwa więcej. Musi koniecznie napisać, to znajomych z Lietuvy.
- A tak w sumie, to wiecie co? - Zagadnęła. I nie czekając na odpowiedź dodała - Patrycja mam na imię.
Po raz wtóry <z> uścisnęła dłonie dziewczynom i zauważyła, że Nadia zaczy przysypiać.

Michalina

- Miło mi, yk, Patrycjo - Michalina entuzjastycznie potrząsa jej ręką. - A wiesz, że ja na drugie, yk, też mam, yk, Patrycja? - bełkocze.
- Ej - Trąca Nadię łokciem. - Nie zasypiaj.

Nadia

- Ja nie przysypiam, tylko uda... znaczy myślę, no! - krzyknęła. - Cześć, Patrycjo! Dobrze, że się przedstwiłaś, bo jakoś głupio mi było "res" mówić. Ja mam na imię Nadia, a to... - Szturchnęła wciąż pijącą Pannę C. - Michalina. Jak chcesz, to w wóżku mam jeszcze wino, jeśli wódeczki nie chcesz.

~res

- No to się zaczyna- mruknęła Patrycja patrycja, nie Michalina Patrycja. - Chyba jednak zmieszała. - Dodała z wykrzywieniem ust. - Aż jej współczuję.

Nadia

- No cóż, daleko do śpiworu nie ma, a i jakieś wiaderko pewnie się znajdzie - powiedziała pogodnym tonem, ciesząc się, że nie dała się skusić.

Michalina

- Znaczy, że mnie? - zapytała elokwentnie Michalina zwana też Panną C., a także Michaliną Patrycją. - Ja nie mieszałam. No może troszeczkę - przyznała, spoglądając niepewnie na pięć różnych butelek. - Ja wypiję wszystko co masz - zwróciła się do Nadii

(Ach, ten czas przeszły^^)


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj