Piórem Feniksa

Satu Tähti

Z racji tego, ze ręce miała zajęte drzwi musiała otworzyć łokciem. Gdy w końcu uporała się z tym wkroczyła uradowana do sali. W rękach trzymała różne torby, a za sobą ciągnęła wózek pełen ciast, lodów i koktajli. Na dolnym poziomie chybotały się talerze, a mnóstwo sztućców podzwaniało, gdy przeprowadzała wózek przez próg. torby, które miała w rękach położyła na ziemi. Z jednej wyciągnęła lustrzankę, a z drugiej stos płyt dvd z filmami. Wstała i zaczęła cykac zdjęcia śmiejąc się jak upośledzony dzieciak. Podchodziła do wszystkich i witała się po raz wtóry.

Himmel

Wyszczerzyła się do stojącej z aparatem Monoke, gdy ta robiła zdjęcie.
Zaśmiała się głośno i dopadła wszelkich ciast. Pochłaniała coraz to nowe kawałki, aż wreszcie opadła na fotel.
- Koniec z jedzeniem - uśmiechnęła się. Spojrzała na kominek znajdujący się w rogu pomieszczenia. Podeszła do niego i zaczęła ogrzewać sobie ręce. - Zawsze są zimne - wyjaśniła, przyglądającym się jej znajomym

Satu Tähti

- A ja mam cieplutkie. -Zaśmiała się. Chwyciła Himmel za rękę i aż się przeraziła. - Dziewczyno, jesteś zimna jak trup! - I wybuchnęła śmiechem. - No, i musisz trzymać miejsce na tort. - wskazała swoje dzieło stojące na stoliku.

Nadia

Nadia popatrzyła na ciasta i opadły jej ręce.
- A miałam nie jeść zbyt dużej ilości słodyczy - jęknęła, z zaprzeczającym jęknięcie uśmiechem nakładając sobie dwa kawałki ciasta marchewkowego i śmietankowego.
Kiedy Monoke chciała zrobić jej zdjęcie, szybko zasłoniła twarz - jak zwykle.

Satu Tähti

- Ej! Pokaż pysia! - Zawołała do Nadii. - Bo inaczej zabiorę ci ciasto! - Wyszczerzyła się.

Nadia

- Pokażę ci, jak zjem - powiedziała chytrze. Monoke kiwnęła głową i odeszła, a wtedy Nadia dodała cichuteńko: - I jak moja kotka schudnie... Pff.
Spokojnie wpieprzyła trzy kawałki ciasta.

Satu Tähti

- Słyszałam! - zawołała do Nadii śmiejąc się. Dzisiaj nic nie mogło jej zepsuć humoru.

Nadia

- Jasne, jasne! Kłamiesz jak z nut! Ale... - zerknęła na aparat. - Jedno zdjęcie mi nie zaszkodzi, ale! - zakrzyknęła z błyskiem w oku. - Jak zrobimy sobie we dwie, o!

Nadiel

- To może ja je zrobię - zapytał Nadiel pojawiając sie z nikąd u boku Monoke.

Nadia

Nadia się ustawiła i czeka na Monoke, która zapatrzyła się na coś. Rozejrzała się po sali - może wszedł Ryan Philippe?

Satu Tähti

- Nadiel, ty się lepiej ustaw z nią. - popchnęła chłopaka w stronę Nadii i cyknęła im śliczne zdjęcie. - Swoją drogą, to trzeba by było załatwić jakąś gwiazdę, ;D

Nadia

Uśmiechnęła się do zdjęcia, po czym rzuciła się na Monoke, wyrwała jej aparat i zrobiła sobie z nią wspólne zdjęcie.
- Nie ma tak łatwo ze mną, kochana - rzekła z podniesioną głową. W duszy zastanowiła się, od kiedy ona sama ustawia się do zdjęcia i rzuca się na prawie obcych ludzi.

Moileviera

Gaya przyglądała się wszystkiemu z przymrużonymi oczami, siadając z powrotem na swoim taborecie. Czegoś jej brakowało - tylko czego?
Rozejrzała się po pokoju. Wszystko wyło w najlepszym pożądku, ale...
- Już wiem! - powiedziała do siebie. Podeszła do stołu i przyjrzała się zawartości wszystkich misek. - Tak, to to!
Wyciągnęła z kieszni paczkę żelków i nasypała do wolnego naczynia. Uśmiechnęła się do balona-feniksa i założyła mu drugą czapeczkę.
- Kto chce żelki? - krzyknęła do zgromadzonych.

Satu Tähti

Zaśmiała się po czym zaczęła cykać sobie zdjęcia z głupawymi minami.
- Nadio, swoją drogą, możesz się na mnie rzucać ile wlezie. Dzisiaj wszystko dozwolone, ale w umiarze - Pokazała język oślepiając się przy tym lampą błyskową. Zrobiła zeza i wybuchnęła śmiechem.

Lena.

- Ja, ja chcę żelkę! - wydarła się Lena na całe gardło, poczęstowała się przysmakiem, po czym z powątpiewaniem popatrzyła na resztę frykasów. - Nie, muszę się odchudzać, nie pozwalaj sobie, Lena - mruknęła pod nosem, próbując wyperswadować sobie smacznie wyglądające, kolorowe ciastko z kandyzowaną wisienką na czubku.
Kiedy się wreszcie udało, z powrotem usiadła na wybranym miejscu. Nie znosiła robić sobie zdjęć, za to lubiła przyglądać się, jak robią je inni.

Nadia

Wyjęła z kieszeni komórkę i cyknęła Lenie zdjęcie.
- Ha! Mam! - krzyknęła. - Poczęstuj się ciastem marchewkowym - zaczęła kusić.

Satu Tähti

- W końcu moje, nie? - zaśmiała się nieskromnie Monoke. Zauważyła, że cały czas szczerzy się jak ułom, ale nie przeszkadzało jej to.

Lena.

- Noo... dobrze. W końcu każda wymówka jest dobra, żeby zrezygnować z diety! - Lena uśmiechnęła się promiennie, po czym chwyciła kawałek ciasta i naraz włożyła go do ust. - A jak już koniecznie zdjęcie, to porządne, aparatem i z wami! - dodała, gdy już przełknęła. - Jacyś chętni do fotki z Leną? ;)

Nadia

- No cóż - rzekła, nie widząc nikogo innego chętnego. - Ja jestem! A wy się, ludzie, zbierajcie z nami! Wszyscy, do cholery! - krzyknęła, kiwając ręką w kierunku bliżej nie sprecyzowanym.

Lena.

- Tak, tak, wszyscy mają być na zdjęciu! - Lena zaczęła zachęcać resztę pełnymi entuzjazmu okrzykami i gestami. - Cóż to za spotkanie bez wspólnego zdjęcia?
Po czym uśmiechnęła się ładnie do obiektywu aparatu z samowyzwalaczem, czekając na kolejnych chętnych.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj