Piórem Feniksa

Nadiel

- Słusznie, ja obejdę się bez tego, a myślę, że inni też - powiedział Nadiel pewnie. - Poza tym próby, które tu widzieliśmy też za tym przesądzają. A gdyby przez pomyłkę ktoś zmienił się w słonia. Isilianos ma rację. To nie jest bezpieczny pomysł.

~res

~res z zadowoleniem stwerdziła, że jednak ktoś ją zauwazył w tym całym zamieszaniu. Uśmiechnęła się do Christel, która właśnie dosiadała się obok i wskazała ręką na upracie próbująca Nadię i Nadiela instruującego dziewczynę.
- Ja tam do takich nie należe, zwykła jestem. No chyba, że zaliczyć do tego można czytanie w myslach, bo wczoraj aż raz mi się udało. - dodała ostatnie zdanie po chwili z delikatnie wyczuwalną dumą.

Nadiel

Trzeba będzie to trochę uporządkować potem, bo nie wyrabiamy się z pisaniem. (Offtop)

~res

Christel

- Ja nie mam smykałek do takich rzeczy. Jedyne co potrafię, to odczuwanie nastroju panującego w danym pomieszczeniu, czy też domu. To nie przydaje się często - westchnęła, wspominając z tęsknotą wyczyny Psiej Gwiazdy. W zamyśleniu włożyła do ust kanapkę z szynką i keczupem.

Nadia

Nadia szybciutko zmieniła się w słonia - tak z rozmachu. Rozwaliła się na pół sali, zatrąbiła trzy razy, po czym wróciła do swojej postaci z triumfalnym uśmieszkiem na twarzy.
- Patrycjo, nie zapominaj, że ja mogę wpływać na myśli, jak to powiedziała Michalinka. - Uśmiechnęła się, będąc w okropnie dobrym humorze.

Biedni moderatorzy, a raczej Moderatorki *Nadia zachichotała diabelsko*.

Nadiel

- Nadio! - warknął Nadiel. - Och, wybacz. - poprawił się wracając do normalnego tonu. - Co było mówione o zmienianiu formy w tym pomieszczeniu? - to powiedziawszy Nadiel wyszedł szybkim krokiem z pomieszczenia.

~res

- Oj Nadia, pamiętam. Aż tyle nie wypiłam ;P - Patrycja z usmiechem pokazała Nadii język, a w głowie Nadii odezwał się głos.

Nie tylko ty moja droga.

Christel

- P-Przygniotłaś mi kanapkę, Nadio - Christel ze łzami w oczach spojrzała na szynkę, która spoczywała teraz w bezruchu na tapicerce. Podniosła ją drżącą ręką i wyrzuciła do zapełnionego pojemnika na śmieci.

Michalina

Drzwi do pokoju ponownie otworzyły się, tym razem z dużym rozmachem.
- Eee... -bąknęła inteligentnie Michalina, gdy wszystkie spojrzenia na niej spoczęły. - Cześć wam! Zrobiłam zapasy soplicy wiśniowej. Ktoś chętny?

Nadia

- O, wyszedł drzwiami - zdziwiła się szczerze. - A przepraszam, ale jakoś nie mogłam się powstrzymać, słonie są takie urocze. - Nadia zachichotała w myslach. - A tam masz drugą tacę kanapek - rzekła, wskazując na ogromny talerz.

Michalina

Słyszałam, że wychodzenie drzwiami jest bardzo modne w tym sezonie :D

Christel

- W takim razie poczęstuję się tym, co przyniosła Michalina - burknęła nadal zrozpaczona po stracie kanapki Christel i uśmiechnęła się przez łzy do Panny C.
- Witaj, myśmy nie miały okazji się przywitać!

Michalina

- Aaa, jak to się stało? - spytała Michalina i rzuciła się na Christel. - Soplicy?

Christel

- Nadia zamieniła się w słonia, w chwili, gdy pałaszowałam kanapkę - Christel wyszczerzyła zęby do Michaliny, która parsknęła śmiechem.
- No to co, polewamy? - Chris zatarła ręce, starając się ukryć pragnienie.

Himmel

Do pomieszczenia wpadła z hukiem Himmel, rozglądając się na boki.
- Dużo mnie ominęło?! - Popatrzyła na wszystkich zgromadzonych. I westchnęła na widok małego Feniksiaka.
- Widzę, że ominęła mnie kupa dobrej zabawy - mruknęła, siadając na kanapie.

Michalina

- Ale masz jeszcze szansę napić się soplicy - zaproponowała Michalina, polewając sobie i Christel

Christel

- Można to tak nazwać, żałuj, że nie widziałaś przemiany Nadii, Nadiela... - westchnęła Christel, racząc się soplicą wiśniową, którą popijała małymi łyczkami. Widząc zmartwioną minę Himmel, poklepała dziewczynę po ramieniu i podała talerz z kanapkami.
- Częstuj się, kochana!

Psia Gwiazda

- Do mnie, do mnie z tą Soplicą! - macha ręką, witając się przy okazji z Himmel. - Ja tam nie wiem, też niedawno tu zawitałam. W ogóle powie mi ktoś, gdzie jesteśmy? Teleportowałam się tutaj, nie myśląc wcale, gdzie to może być.
Odwróciła się w stronę Chris: - Jakie wyczyny, słońce?

Himmel

Himmel wzruszyła ramionami na znak niewiedzy. Usiadła przy PG i czekała na Soplicę.
- Tu tak szybko wszystko się dzieje, nie było mnie dzień, a wy narobiliście takiego burdelu - zaśmiała się, rozglądając po pomieszczeniu.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj