Piórem Feniksa
forum stowarzyszenia młodych pisarzy
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja   ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 


Opowiastka o wspomnieniach

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Piórem Feniksa Strona Główna -> Inne
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor Wiadomość
KEIsza




Dołączył: 05 Sty 2009
Posty: 24
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Konin
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Pią 12:39, 05 Sie 2011    Temat postu: Opowiastka o wspomnieniach

Nie wiedziałam, gdzie to pokazać, i doszłam do wniosku, że ta kategoria jest jedyną trafną;)

,,Opowiastka o wspomnieniach"

(Radosne wspomnienia bolą najbardziej, ponieważ przypominają nam szczęście, które zostawiliśmy za sobą.)



- Spójrz wstecz i spróbuj sobie przypomnieć – szepcze, a przez jej bladą twarz przemyka cień, który wywołuje dreszcz przebiegający po Twoich plecach. Spoglądasz w czarne, błyszczące oczy. – Spójrz wstecz – powtarza.



(Patrzysz wstecz i widzisz czarne groszki na sukience porywanej wiatrem. Czarne groszki na sukience są dla Ciebie uosobieniem ciepła i już zawsze będą kojarzyć Ci się z miłością. A morska woda jest bardzo słona, już wiesz, i wiesz, że Ci nie smakuje, za to lubisz gorący, suchy piasek, maleńkie ziarenka przyjemnie masujące Twoje bose stopy i fale liżące w przypływie Twoje palce. Morze jest ogromne, wzburzone i granatowe i choć jeszcze tego nie pojmujesz, przeraża Cię siła, bezwzględność i niestałość żywiołu. A potem patrzysz na wszystko z góry i czujesz, jak kobieta w sukience w czarne groszki tuli Cię do piersi, szepcząc do ucha czułe słowa.

Dlatego właśnie czarne groszki kojarzą Ci się z miłością. Kobieta w sukience w czarne groszki kochała Cię tak, jak nikt inny już Cię nie pokocha.)



- Spójrz wstecz i spróbuj sobie przypomnieć – szepcze, a jej blade usta układają się w grymas, który mógłby być uśmiechem, ale ty wiesz, że nim nie jest, jest tylko złośliwym skurczem mięśni, poznajesz po oczach zwężonych w maleńką szparkę. – Spójrz wstecz – powtarza.



(Patrzysz wstecz i widzisz ślady łez na jasnych policzkach. Niewiele myśląc pochylasz się i zaczynasz scałowywać słone krople przywodzące Ci na myśl morską wodą i już wiesz, że łzy Ci nie smakują, lecz po chwili Twoje usta łączą się w jakiejś szaleńczej gonitwie z jej gorącymi ustami, a Twoje palce błądzą po gładkiej skórze. Słodycz jej pocałunków miesza się z solą łez i już wiesz, jak smakuje miłość. Wszystkie Twoje zmysły koncentrują się w opuszkach palców badających każdy centymetr jej ciała, jej dotyk pali boleśnie Twoją nagą skórę, już nie wiesz, gdzie jesteś Ty, a gdzie ona, masz wrażenie, że dłużej nie wytrzymasz, że zaraz eksplodujesz, kiedy ach!, feeria barw przed oczami i to uczucie, to słodkie uczucie!

Wtedy pierwszy raz uniosłeś się go gwiazd. Kobietę płaczącą morskimi łzami kochałeś tak, jak nikogo innego już nie pokochasz.)



- Spójrz wstecz i spróbuj sobie przypomnieć – szepcze, odgarniając bladą dłonią długie, czarne włosy z upiornej twarzy, a ten szept przypomina bardziej syk wprawiający w drżenie Twoje stare dłonie. – Spójrz wstecz – powtarza.



(Patrzysz wstecz i widzisz maleńkie raczki oplatające Twoją szyję i czujesz złote loczki łaskoczące Twoją twarz, gdy małe, chłodne usteczka zasypują ją słodkimi pocałunkami. Wzruszenie chwyta Cię za gardło, unosisz w górę właścicielkę złotych loczków i zaczynasz wirować po pokoju, a radosny śmiech jest najcudowniejszą muzyką dla Twoich uszu. Już wiesz, czym jest odpowiedzialność za cudze życie i zaczynasz rozumieć to, co czaiło się w oczach kobiety w czarne groszki, gdy pochylała się i muskała ustami Twoją jasną głowę. Ale kobiety w sukience w czarne groszki już nie ma, a Ty, kręcąc się coraz szybciej i szybciej, jesteś pewien, że Twoje oczy wyglądają teraz tak samo, jak niegdyś jej.

Nadmorski piasek już zawsze będzie kojarzył Ci się ze złotymi loczkami, już to wiesz. A właścicielka włosów w kolorze nadmorskiego piasku dała Ci tyle szczęścia, ile nikt inny już Ci nie da.)



- Spójrz wstecz i spróbuj sobie przypomnieć to wszystko, co miałeś i to wszystko, co straciłeś – szepcze, a ten szept jest dla Ciebie najobrzydliwszy na świecie.

- To i tak więcej od ludzi, którzy nie mieli nic i nic nie stracili – mówisz.



(Ale dobre wspomnienia bolą najbardziej, ponieważ przypominają Ci szczęście, które zostawiłeś za sobą i którego nigdy nie odzyskasz. A kobieta o bladym obliczu da Ci zapomnienie, już to wiesz, już to wiesz, a potem umierasz.)


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Piórem Feniksa Strona Główna -> Inne Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group | | UNTOLD Style by ArthurStyle
Regulamin