Piórem Feniksa

lel

Nie chodzi oczywiście o obgryzanie paznokci, a świadome kaleczenie własnego ciała.

Zastanawiam się, jaki macie do tego stosunek. Głupota? Świadome męczeństwo? Artystyczna ekspresja? Wołanie o pomoc? Chęć bycia zauważonym? Durna moda? A może zwyczajna chęć uwolnienia endorfin i zwykłego "poczucia się lepiej"?

Praktykujecie? Jeśli, tak - dlaczego i w jaki sposób? Robicie to na poważnie czy eksperymentujecie? A może preferujecie autoponiżanie się?

Komatozona

Mam na nadgarstku ochydne blizny po tym, jak wylalam sobie na reke goraca wode z czajnika.
Bo bylam wredna, egoistyczna smarkula i potrzebowalam troche milosci, a na miesiac po tym incydencie dostalam wlasnie to czego chcialam, ojciec zjamowal sie mna jak niemowleciem. Bylo mi z tym bardzo dobrze.
Teraz jest mi z tego powodu glupio. Naprawde, naprawde, naprawde glupio. Zebym jeszcze miala ku temu powod, ale nie mialam! Moi rodzice sie juz nie lubia. Co z tego? Bylam dziwnym, grubym dzieckiem i nikt ze mna nie rozmawial przez cala podstawowke i polowe gimnazjum. Co z tego? Dawalam sie wykorzystywac na lewo i na prawo. Co z tego? Mialam usta i jezyk, prawda? Moglam odmowic. Mialam tez obie rece, obie nogi, conajmniej polowe mozgu, dach nad glowa, cieply obiad, telewizje, komputer i wszystkie inne udogodnienia - bylam naprawde uprzywilejowana.
Jest mi STRASZLIWIE GLUPIO.
Od czasu do czasu biore do reki cyrkiel albo noz i zastanawiam sie, z usmieszkiem na twarzy, co by bylo, gdyby moj eks (numer jeden, twa, trzy, cztery, piec, szesc...) znalazl mnie zakrwawiona na podlodze, ale staram sie go zagluszac. I zajmuje sie bardziej pozytecznymi rzeczami. Naprzyklad bieganiem po parku na moich dwoch, pieknych, zdrowych, dlugich nogach ;)

Kurzok

Ja obgryzam paznokcie, serio to okropne i nie mogę się tego nawyku pozbyc. Staram się, ale cholera to jest jakieś nerwowe. Ale to tylko taki nieistotny szczegół z mojego życia.

Kiedyś, kiedyś, kiedyś. Potrafiłam się bardzo dotkliwie podrapac do krwi. A robiłam to ot tak. Chyba nie myślałam. Podejrzewam, że każdy ma jakiś tam swój cel jeżeli to robi. Ostatnio patrzę na wszystko przez pryzmat filmów - normalnie niszczą mi psychikę. I chyba taka pośrednia autoagresja jest pokazana w Fight Club. To jest taki dobry przykład. Bo oni właściwie nie walczą dlatego, że chcą wygrac - tak jak bokserzy na przykład - tylko bo chcą poczuc ból. I są do tego różne powody, frustracje, brak spełnienia, niezadowolenie z życia, samotnośc. No nie wiem. Ale w sumie chyba każdy ma prawo robic ze swoim ciałem co chce i mi nic do tego

Beatrice

okej, to zabrzmi dziwnie, ale rozdrapuję sobie skórę głowy do krwi. i nie wiem, dlaczego. może to przez stres. i to by było całkiem logiczne, jeśli stres wpływa na wydzielanie się łoju, ale czy łój może swędzieć? chociaż możliwe, że to natręctwo.

haha, przypomniał mi się fragment odcinka house'a, w którym pacjentka rozdrapała sobie czaszkę. czego scenarzyści nie wymyślą...

Komatozona

Haha, ja tez to robie, zwlaszcza w okresie egzaminowym, albo kiedy nie moge spac.
Ale staram sie kontrolowac, bo moj lekarz powiedzial mi, ze jak nie przestane zrobie sie w tych miejsach lysa. A ja lubie swoje wlosy... :>

Beatrice

taak, i muszę bardzo dbać o włosy. szampon odżywka maseczka plus czasami płynny jedwab.

obgryzanie paznokci jest objawem autoagresji? naprawdę?

Kurzok

właśnie chyba nie, ale to jakaś reakcja na stres, przynajmniej tak sobie to tłumaczę ;)

Yumminae Rais

Obgryzanie paznokci zazwyczaj w większym lub mniejszym stopniu jest objawem autoagresji (bardziej świadomej lub mniej).

Iyou

Ferhora

Przykład Komatozony z wylaniem wrzątku na rękę jest czymś w stylu "Zrobię mamie na złość i złamię sobie nogę". Z resztą sama stwierdziłaś, że to była głupota :)
Każdy ma jakieś stresy i problemy. W pewnym wieku bardzo dużo zależy od rodziców lub opiekunów. Dziecko nie jest w stanie wszystkiego pojąć, zrozumieć, a przy tym dobrze słyszy i swój rozum ma. Taka mieszanka powoduje wiele stresów, które potem mogą różnie ewoluować. Już bardziej jestem w stanie zrozumieć autoagresję niż samobójstwo...
A co do rozdrapywania się do krwi to jest objaw bardzo silnego stresu i radzę udać się po jakąś poradę, albo zacząć łykać magnez.

Co to jest samoponiżanie się??

Komatozona

Ferhora

Oczywiście, że trzeba traktować to poważnie, ale może leniej nie za poważnie? Bo im bardziej coś jest traktowane poważnie tym poważniejszym się staje.

Komatozona

O czym ty mowisz? Przepraszam bardzo, uwazasz, ze jesli ktos zrobil sobie krzywde bo potrzebowal uwagi zasluguje na bycie traktowanym z mniejszym wspolczuciem, niz ktos kto pocial sie z jakichs bardziej "szczytnych" powodow (o ile wogole takie istnieja)? To juz nie jest problem?
To wciaz byl bardzo ciemny okres w moim zyciu, nie zrobilam tego dla rozrywki.

Ferhora

Nie. Uważam, że jeżeli ktoś sobie robi krzywdę wymyślając sobie do tego powód, to nie zasługuje na szczególną uwagę chyba że psychologa tudzież psychiatry w cięższych przypadkach. Każdy ma ciężkie chwile w życiu, a nie każdy zaraz leci się ciąć. Czy to, że ja nie mam szram na rękach, albo nie wylądowała z pięć razy na odtruciu oznacza, że jestem prze szczęśliwa i nie mam problemów? Oczywiście, że nie. Co więcej! Może okazać się, że np moje problemy są dużo poważniejsze i długotrwałe od tego, kto się właśnie pociął. No, ale nie będziemy się teraz przekomarzać kto ma w życiu ciężej, bo to już byłaby lekka przesada.
Żeby była jasność, nie pogardzam Tobą, ani nikim innym. W ogóle nie gardzę ludźmi, chyba, że są podli i mam do tego konkretny powód. Po prostu uważam, że takie metody są hmm... głupie? O! Metodami pogardzam, a nie ludźmi.

Sunrise

Dajen

A ta metoda ma naprawdę banalne działanie.
Masz problem, chcesz od niego uciec. Przez co można uciec od problemu? Oczywiście, przez ból. Tniesz się - boli, piecze.

To trochę jak z odchudzaniem. Nie jesteś w stanie wpłynąć na środowisko, czujesz się do dupy... Chcesz mieć coś, co możesz kontrolować. I w ten sposób dziewczyny zaczynają manipulować swoim ciałem.

Sunrise

rozumiem takie myślenie...

Ferhora

Komatozona

Zgadzam sie z Sunrise. Jesli ktos wymysla sobie powod, ma rowniez problem i rowniez potrzebuje uwagi i opieki specjalisty/kochajacej osoby.
I to nie koniecznie chodzi o to, kto mial "ciezsze" zycie, na to wplywa wiele faktorow, czasami chodzi tylko o to, ze mnostwo malych rzeczy sypie sie na glowe na raz. "Ciezkie" zycie to pojecie bardzo wzgledne.
Nie ma czegos takiego jak "powazniejszy" problem. Niektorzy potrafia wytrzymac mniej i dla nich byle co jest powaznym problemem, co wcale nie czyni ich mniej bohaterskim, ani mniej wartem wspolczucia.

No wlasnie, Dajen, tak chyba o kontrole chodzi. Odchudzanie jeszcze do konica mi nie przeszlo, ale odkrylam, ze sprzatanie ma podobne dzialanie :P Lubie katalogowac rzeczy. I zawsze ukladam sobie dzien wedlug planu, to bardzo poprawia mi humor.

Fer, zdefiniuj normalnosc.
I nie, to wcale nie jest latwe, bo sam fakt, ze potniesz sobie nadgarstek nie sprawi, ze twoje problemy znikaja, wrecz przeciwnie, czujesz sie zle sam ze soba i wszystko jeszcze bardziej wymyka sie spod kontroli, przynajmniej tak bylo w moim wypadku.
Nie chwalac sie, mam ponadprzecietne IQ ;)

Sunrise

Koma ma rację, dla każdego co innego będzie bardziej poważnym problemem, czy mniej poważnym, każdy jest inny.
I nie jestem za tym, żeby każdego kto się krzywdzi wysyłać do psychiatryka, myślę, że każdy mniej lub bardziej świadomie kiedyś jakiś ból sobie zada, z bardziej lub mniej błahego powodu, psychiczny lub fizyczny, nie ma znaczenia.
Ja się nie próbowałam odchudzać, więc nie mogę tego z tym porównać, ale...
zgadzam się. kontrola.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj